Με αφορμή τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη θεατρική παράσταση «Ήρθες και θα μείνεις» με τον Γρηγόρη Βαλτινό, η Ζέτα Μακρυπούλια έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη και, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο άγχος που νιώθει σε κάθε πρεμιέρα και το περιστατικό που την αποσυντόνισε, όταν βρισκόταν πάνω στη σκηνή.

«100% έτοιμος δεν νιώθεις ποτέ στην πρεμιέρα, γιατί μεταξύ άλλων έχεις και το άγχος της ίδιας της πρεμιέρας. Αλλά ένα μεγάλο κομμάτι το έχεις έτοιμο», εξομολογήθηκε στην Μαρία Κολλιάτσα και το περιοδικό Εγώ weekly.

Όταν παίζει, κοιτάζει το κοινό; «Σε αυτή την παράσταση κοιτώ αναγκαστικά προς τα εκεί, γιατί στο πρώτο μέρος γίνεται ένα interactive παιχνίδι με τον κόσμο. Τους μιλάω, οπότε έχουμε επαφή. Αυτό γενικά εξαρτάται από τις απαιτήσεις του έργου, αλλά ναι, έχει τύχει να πέσει το μάτι μου στις πρώτες σειρές», απάντησε χαρακτηριστικά και διηγήθηκε δύο περιστατικά που την αποσυντόνισαν όταν βρισκόταν στη σκηνή.

«Υπάρχουν και τέτοια περιστατικά. Κάποια μου χαλούν τη ψυχολογία, κάποια άλλα μου προκαλούν γέλια. Για παράδειγμα, πριν από λίγες μέρες ήρθε μια κυρία στην παράσταση, γλυκύτατη και συμπαθέστατη, η οποία καθόταν στην Πέμπτη σειρά και με κοιτούσε με κιάλια. Λόγω του ότι η παράσταση σου επιτρέπει να μιλήσεις με τον κόσμο στην πλατεία, πιάσαμε κουβέντα και τη ρώτησα αν σκόπευε να με βλέπει σε όλη την παράσταση με τα κιάλια. “Ναι”, μου είπε, «θέλω να βλέπω το μακιγιάζ σου”. Πήγα κοντά της και είδα πώς έβλεπε μέσα από τα κιάλια. Εντάξει, αυτό είχε πλάκα! Θυμάμαι στο “Σεσουάρ για δολοφόνους” ήταν μια κυρία που κρύωνε πάρα πολύ. Είχε κουκουλωθεί μέχρι το κεφάλι, οπότε εκεί έπεφτε το μάτι αναγκαστικά».