Η Ρένια Λουιζίδου μίλησε στο «Down Town» Κύπρου για τη σχέση με το γιο της Βίκτωρα, το γεγονός ότι είναι από τους ανθρώπους που, φαίνονται οργανωτικοί, όμως παράλληλα έχει έναν δικό της κόσμο μέσα στον οποίο καταφεύγει και χάνεται, ενώ παραδέχτηκε ότι μετά την εγκυμοσύνη της πάσχει από θυρεοειδή και έχει συχνές αυξομειώσεις στο βάρος της.

H κωμική ηθοποιός σχολίασε τα κοινά που έχει με την «Ιοκάστη», την κεντρική ηρωίδα της ταινίας «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης» και παραδέχτηκε ότι έχει ορισμένα κοινά στοιχεία:

«Όσοι με γνωρίζουν καλά, λένε ότι έχω αρκετά κοινά. Έχω μία τρέλα προσωπική κι ένα χάσιμο εντελώς δικό μου. Φαίνομαι ένας προσγειωμένος άνθρωπος, σε πρώτο επίπεδο, συνεπής στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις. Αλήθεια είναι αυτό, αλλά δεν είναι αυτή η φυσική μου τάση. Είμαι λίγο αλλοπαρμένη. Φεύγω…».

Μεταξύ άλλων, μίλησε και για την σχέση της με τον έφηβο γιο της Βίκτωρα, με οποίο παραδέχεται ότι έχουν μία καθαρή σχέση.

«Έχουμε μία καλή και καθαρή σχέση. Σχέση ειλικρίνειας. Μιλάμε πολύ, συζητάμε, δεν είμαστε φίλοι κολλητοί αλλά έχουμε καλή επαφή. Δεν είμαι καταπιεστική, αλλά δεν μπορώ να κρύψω το άγχος και την αγωνία μου κάποιες φορές. Στον Βίκτωρα έχουμε δώσει αρκετή ελευθερία, την οποία και σέβεται πολύ. Αλλά αν καμιά φορά βγει έξω και μου πει «μαμά θα γυρίσω στις 12», και δεν έχει έρθει μέχρι τη 1, εγώ θα ανησυχώ από τις 12.30 αν δεν μου στείλει μήνυμα ή δεν με ειδοποιήσει. Λογικό δεν είναι; Αλλά γενικά, όχι, δεν είμαι καταπιεστική».

Τέλος, αποκάλυψε ότι αντιμετωπίζει ένα μόνιμο πρόβλημα υγείας, εξ’ αιτίας του οποίου δεν μπορεί να κρατήσει σε σταθερή κατάσταση τα κιλά της:

Από την εγκυμοσύνη και μετά έπαθα θυρεοειδή. Επομένως, ανά περιόδους, πρήζομαι και ξεπρήζομαι. Το να πάρω ένα, δύο ή τρία κιλά, μπορεί να είναι απλά ένα παιχνίδι που μου παίζει ο θυρεοειδής μου και να είναι άνευ σημασίας. Στην αρχή δυσκολεύτηκα λίγο, γιατί ποτέ δεν με απασχολούσε το θέμα των κιλών. Όμως χρειάστηκε να αποδεχτώ ότι θα χοντραίνω και θα αδυνατίζω, ότι θα πρήζομαι και θα ξεπρήζομαι, κι αφού θα συμβαίνει, ας μη βασανίζομαι ψυχολογικά. Δεν κυνηγάω τα φαγητά, ούτε και είμαι με μία δίαιτα στο χέρι. Απλά προσέχω όσο μπορώ. Για δες, όμως, από πόσα πολλά και δύσκολα ταλαιπωρούνται καθημερινά οι γύρω μας και κρίνε τι είναι πιο σοβαρό. Όταν έπαθα το θυρεοειδή είπα στον εαυτό μου: “σκάσε τώρα, ένας θυρεοειδής είναι!”».