Λογικά η Ελλάδα θα πρέπει να είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου οι αργίες των καναλιών ακολουθούν τη λογική των σχολικών διακοπών.

Οι τρεις μήνες του καλοκαιριού όπου το πρόγραμμα σχεδόν καταργείται και προβάλλονται επαναλήψεις συνιστά μοναδική πατέντα. Αλλά και εικόνα μιζέριας και απογοήτευσης. Αυτό καταγράφεται κάθε χρόνο, σχολιάζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αλλά δεν ιδρώνει το αφτί κανενός.

Ακόμη και οι ελληνικές σειρές οι οποίες κάποτε σημείωσαν επιτυχία και ο κόσμος τις τίμησε με την επιλογή του πλέον είναι κουραστικές και το ενδιαφέρον εξατμίστηκε. Το αστείο χιλιοειπωμένο παύει να είναι ελκυστικό, η αγωνία δεν μπορεί να προκληθεί από τη στιγμή που οι εξελίξεις είναι γνωστές και τα μυστήρια όλα έχουν αποκαλυφθεί. Οπως και να τα βαφτίσεις, όσο και να τα καμουφλάρεις με όρους vintage, classic και άλλα ευφάνταστα παραμένουν ξεπερασμένα προϊόντα.

Οπως και η επιλογή να προβάλλεις τις ζωντανές ψυχαγωγικές εκπομπές σε επανάληψη είναι ολέθρια, ειδικά όταν η επικαιρότητα σε εκθέτει ανεπανόρθωτα. Κάτι τέτοιο συνέβη και συνεχίζει να καταγράφεται από την προβολή των ψυχαγωγικών μαγκαζίνο της πρωινής ζώνης στα δύο μεγάλα κανάλια. Οσο για την πανωλεθρία των ξένων σειρών είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να θεωρείται μη αναστρέψιμο.

Σειρές που τελειώνουν άδοξα προτού καλά-καλά αρχίσουν, που η ώρα μετάδοσής τους ακολουθεί τη λογική ασανσέρ, ώσπου να κολλήσουν στα άγρια μεσάνυχτα, σειρές που στο εξωτερικό αποσπούν βραβεία και καταγράφουν ρεκόρ ενώ στη χώρα μας απαξιώνονται από κοινό και κανάλια.

Το σκηνικό του καλοκαιριού είχε και τις ελάχιστες θετικές εκπλήξεις του, και δεν αφορούν την ψυχαγωγία, η οποία δυστυχώς κινήθηκε πάλι σε γνώριμα μονοπάτια με αναπαραγωγή θεμάτων που αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά την εσωστρέφεια και τον ναρκισσισμό του τηλεοπτικού συστήματος.

Αυτή που έκανε τη διαφορά ήταν η πρωινή ζώνη. Στο «Πρωινό Mega» οι τέσσερις δημοσιογράφοι Δημήτρης Τάκης, Ράνια Τζίμα, Ιορδάνης Χασαπόπουλος και Λίζα Δουκακάρου κατάφεραν να σπάσουν τη μονοτονία που εκπέμπουν αυτού του είδους οι εκπομπές, να βγάλουν ειδήσεις, να ανοίξουν ένα παράθυρο στην κοινωνία που εδώ και χρόνια έχει κλείσει η τηλεόραση, να αγγίξουν πιο εναλλακτικά θέματα και να «χτίσουν» μια εκπομπή σοβαρή αλλά και δροσερή για την περίοδο.

Η χημεία των δύο πρώτων ήταν εξαιρετική και ξεδίπλωσε ικανότητες τις οποίες δεν μπορεί να διακρίνει ο τηλεθεατής στο ρεπορτάζ τους. Ισορροπημένοι, διακριτικοί και με την ανάλογη σοβαρότητα που κουβαλά ένας νέος άνθρωπος στο σύστημα της ενημέρωσης. Διαβασμένη η Λίζα Δουκακάρου, πολιτικά ενημερωμένος ο Ι. Χασαπόπουλος.

Στο «Πρωινό ΑΝΤ1» ο Νίκος Ρογκάκος ανέλαβε ένα δύσκολο πόστο, το οποίο έβγαλε εις πέρας με άνεση και αμεσότητα. Ο Ντίνος Σιωμόπουλος για μία ακόμη φορά αντιμετώπισε με υπευθυνότητα το πιο κρίσιμο ρεπορτάζ, αυτό του υπουργείου Οικονομικών, πολύ καλά διαβασμένος, με αποκλειστικές ειδήσεις και χιούμορ τόσο όσο χρειάζεται.

Φιλότιμη και η προσπάθεια της Μπάγιας Αντωνοπούλου, η οποία ωστόσο «χάνεται» λόγω απειρίας. Και η συγκεκριμένη εκπομπή δεν «πνίγηκε» από τον ασφυκτικό κλοιό της πολιτικής επικαιρότητας και αποπειράθηκε επιτυχώς να διευρύνει το περιεχόμενό της με θέματα πιο χρηστικά και λιγότερο δυσοίωνα.

Στα συν και η μεσημεριανή εκπομπή του ΣΚΑΪ «Newsroom» με την Ελενα Παπαδημητρίου με πολλά και ενδιαφέροντα θέματα. Μοναδική ένσταση το γεγονός ότι για κάθε είδηση εμφανίζεται και μία άλλη νέα δημοσιογράφος. Δεν χρειάζεται τόσος κόσμος για μια τέτοια διαδικασία.

tovima.gr