«Ήμουν πολύ συντηρητική σαν κοριτσάκι. Τη μαμά μου να ρωτήσεις που ήθελε να μου φορέσει κοντά φουστάκια και έλεγα «όχι! τη φούστα θέλω κάτω από το γόνατο. Δεν ήθελα να φαίνεται το γόνατο. Και μακριά κάλτσα. Η αδελφή μου ήταν η σταρ της οικογένειας. Εγώ ήμουν πάρα πολύ συντηρητική και δεν ήθελα να φοράω ούτε στενά παντελόνια, ούτε φούστες κοντές. Ήθελα να φοράω μακριές φούστες, εδώ το πουκάμισο κλειστό. Διάβαζα πάρα πολύ, ήμουν αυτό που λέμε φυτό. Ήμουν πολύ συντηρητική και πολύ ντροπαλή. Δεν τολμούσε να μου μιλήσει άνθρωπος κι εγώ κοκκίνιζα και άρχιζα να χάνω και τα λόγια μου. Ένας από τους λόγους μάλλον που ήθελα να γίνω ηθοποιός, δε νομίζω ότι ήταν αυτός ο κύριος λόγος αλλά λέμε, πίστευα ότι θα καταπολεμήσω και αυτή τη συστολή μου. Την οποία την έχω και τώρα αλλά όχι σε αυτό το βαθμό που την είχα τότε.»
