ΟΓιάννης Καπετάνιοςσε συνέντευξή του μίλησε για την καριέρα και τα χρήματα που έχει βγάλει.
Πόσα χρόνια βρίσκεσαι στη σκηνή του λαϊκού θεάτρου;
Από το 1990, 26 χρόνια, κι έχω παίξει με όλους σε επιθεωρήσει, ήταν επιλογή μου να πάω σε αυτή την πλευρά και όχι από την άλλη, την... κουλτούρα. Δεν μπορούσα να πάω από εδώ και από εκεί.
Έχεις ικανοποιήσει τη φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία σου;
Εννοείται. Κάποια στιγμή θα ήθελα να κάνω μερικά πράγματα για μένα, δημιουργικά, να χαρώ κι εγώ, εννοώ θεατρικά, υποκριτικά, να ικανοποιήσω και αυτή τη ματαιοδοξία μου, ότι κάτι έκανα κι εγώ μόνος μου. Όπως έκανε ο Σωτήρης Μουστάκας στο τέλος, με το θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, έπαιξε δύο εργάτου Αριστοφάνη. Εγώ έχω παίξει τέσσερα, αλλά θα ήθελα να ξαναπαίξω.
Ένα δικό σου θέατρο θα το ήθελες;
Δεν θέλω μπλεξίματα, θέλω να είμαι ένας εργάτης στο θέατρο, να κάνω τη δουλειά μου και να φεύγω, δεν ήθελα πονοκέφαλο. Χασούρα ή κέρδος δεν με ενδιέφερε ποτέ. Δεν σκεφτόμουν ποτέ τα λεφτά, δεν με ενδιέφεραν, ήθελα να παίζω, εργάτης.
Δεν σε ενδιέφεραν τα χρήματα;
Πάντα έλεγα «δόξα τω θεώ». Βρισκόμουν σ' ένα επίπεδο περίπου στη μέση και ήμουν ικανοποιημένος. Δεν χτυπούσα τη γροθιά στο τραπέζι να απαιτήσω χρήματα. Μέχρι ένα σημείο ναι, μετά συμβιβαζόμουν. Δεν ήμουν ακριβοπληρωμένος, αλλά ήμουν καλά πληρωμένος. Στην αρχή χτύπησα τη γροθιά στο τραπέζι, απαιτούσα και μου τα δίνανε. Μετά έκατσα σ' ένα σημείο κι εκεί έμεινα, δεν με ενδιέφερε να πάω παραπάνω, αργότερα άλλαξαν και οι συνθήκες εργασίας, υπήρχαν 10 επιχειρηματίες θεατρικοί, μπορούσες να έχεις 3-4 προτάσεις, μπορούσες να το «παίξεις» και να πάρεις μια δραχμή παραπάνω από τον άλλο. Μετά όμως δεν έμεινε κανένας, πού να πας και τι να απαιτήσει; Δεν είναι η εποχή των απαιτήσεων τώρα, είναι η εποχή της μετριότητας, είναι όλα μέτρια.
Λοιπόν
