Η Έλενα Κατρίτση ταξίδεψε ως την Ραμάλα, την πόλη σύμβολο του Παλαιστινιακού αγώνα.

Εκεί συνάντησε Ελληνίδες που προσπαθούν να ζήσουν ελεύθερες σε έναν τόπο που αισθάνονται φυλακισμένες. Η ισχυρή παρουσία των Ισραηλινών, σχεδόν σε κάθε τους βήμα και ο υποχρεωτικός έλεγχος στα φυλάκια που βρίσκονται τα σημεία εισόδου και εξόδου, δημιουργούν συνθήκες αποκλεισμού ακόμα και μέσα στην ίδια τους την πόλη. Έμαθαν να ζουν με τον κίνδυνο, να ακούνε τους πυροβολισμούς, τις εκρήξεις και τις σειρήνες, να βλέπουν να σκοτώνονται άνθρωποι δίπλα τους, να μπουσουλάνε στα πατώματα για να αποφύγουν τις σφαίρες, να κρύβουν τα παιδιά τους στα καταφύγια για να τα σώσουν.

Κάθε μία γυναίκα και μια ξεχωριστή ιστορία. Οι γυναίκες αυτές, οι οποίες παντρεύτηκαν παλαιστίνιους και ζουν στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης, μιλούν στην Έλενα Κατρίτση για τον καθημερινό αγώνα που δίνουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους αλλά και για όσα τις συνδέουν με την Ελλάδα και την Παλαιστίνη. Κυρίως όμως για την ελπίδα τους να υπάρξει κάποτε ειρήνη στην περιοχή.

Όπως λέει χαρακτηριστικά, ένα από τα παιδιά ο 13χρονος Ηλίας: «Ζω ελεύθερα μόνο όταν έρχομαι στην Ελλάδα. Εδώ ζω σαν φυλακισμένος…»

Βίαια επεισόδια, συλλήψεις, εμπρησμοί, διαδηλώσεις, δολοφονίες. Αυτή είναι η σκληρή καθημερινότητα, για τους κατοίκους της Δυτικής Όχθης.